Geslaagd: Henk (59 jaar)

ARENDSOOG

Gekke titel voor een stukje op de motor site van Jon.
Arendsoog was namelijk een Indiaan, waar in mijn jeugd veel boeken over geschreven werden onder dezelfde titel. Hij zei weinig, zag alles en het liep altijd weer goed af!

Jon zouden we dus ook Arendsoog kunnen noemen, maar of MotoArendsoog nou zo goed in de markt ligt, laat ik aan Jon zelf over.

Ik begon op wat latere leeftijd, om een lang gekoesterde wens in vervulling te laten gaan: mijn motor rijbewijs gaan halen!
Van een vriend kreeg ik de tip om bij MotoJon te gaan lessen, die had het mijn vriend zijn vrouw en dochter ook geleerd, dus dacht hij dat ik ook wel een goede kans had om het te halen.

In december 2009 zou ik gaan beginnen, maar beschadigde mijn kniebanden door een val bij het mountainbiken.
Dus dan maar in februari, maar net na het nieuws dat een goede vriend ongeneeslijk ziek was.
Een afleiding denk je dan, maar niets is minder waar. Je bent er niet bij met je hoofd, bent bang, maakt fouten en wordt ietwat onzeker.
En dat ziet Jon!

Dan eerst de theorie maar halen, hard oefenen, na een afzegging van de cursus door '..een andere rijschool (red.) ..' 3 dagen voor het examen en gelukkig in 1 keer geslaagd met maar 2 fout.

Dan de bijzondere verrichtingen, wat een gedoe zeg, een achtje oefenen gaat goed, maar na een keer of 6 werd ik het zat en lukte het niet meer.
De U bocht en eigenlijk alles hetzelfde, hoe vaker te doen hoe slechter het ging.
Toch uiteindelijk dat onderdeel ook met succes gehaald, zeer zeker oog hebbend voor de zeer professionele en ontspannen houding van Jon tijdens dat examen!
Ik was zoooo blij dat ik daar vanaf was, dat ik spontaan mijn vrienden uitnodigde een biertje te komen drinken op de goede afloop.

Dan de weg op, moeilijke kruispunten en situaties opzoeken en maar draaien met dat hoofd.
Inmiddels mijn eigen motor al gekocht, waarop ik de in de les behandelde punten nog eens na ging doen. De afslag bij Crailo, de bochten bij Anna's hoeve, knooppunt Crailo en noem maar op.
20 mei 2010 (op de verjaardag van mijn zieke vriend) was de grote dag: Ik begon al goed met de boodschap van Jon dat ik zou slagen, anders had hij me niet laten gaan.
En ook dit weer met goed gevolg.

Heerlijk nu te rijden zonder “dat gehijg” in je oor: voet van je rem, rem los, dat had je al gezien, je keek te laat , waarom ging je daar staan, knippertje Henk, dat loste je goed op, dat zag er prima uit, je rijd te hard door die kleine straatjes, waarom stond je zo dicht achter die vrachtwagen, zo ziet hij je niet, in de bocht niet omkijken,
Kijken is belangrijk, ver voor je uit en opletten op je mede weggebruikers, denk aan wat ze kunnen gaan doen. (Ook met fietsen heb je daar veel voordeel aan heb ik inmiddels ervaren !)

Gehijg met een succesvol resultaat: mijn rijbewijs!
En het is zo een lekker gevoel als je op je eigen motor toert tussen al die dwazen in naar de TT in Assen, even naar de proloog van de tour de France in Rotterdam of met een vriend mee naar Frankrijk toe,

Inmiddels heb ik al een paar keer met een groep meegereden.
Goh, heb jij pas echt 2 maanden de rijbewijs? Je rijdt beter dan menigeen in de groep; Inmiddels al meerdere complimenten gekregen voor mijn manier van motor rijden. Dat is leuk om te horen zeg ik dan, maar dat lag aan mijn rij-instructeur !

Om het geleerde ook eens onder andere omstandigheden op mijn eigen motor te oefenen heb ik inmiddels de VRO-1 opleiding bij de KNMV in Lelystad gedaan.
Het is nu november, de motor staat, na 7000 km dit seizoen, schoongepoetst in de berging, te wachten op misschien nog een mooie droge herfstdag.

Jon enorm bedankt voor je geduld, je prima instructies en vasthoudende optreden.


Henk Buschman