Piet-Hein (uit Hilversum) is geslaagd bij MotoJon Motorrijles!
Die ga ik zéker halen P-H! Het lijkt me prachtig om zo'n 'gevaarte' - zoals jij de moto noemde - door de straten heen te manoeuvreren.. Alle respect hoor!
Jon
Jon
Piet-Hein (uit Hilversum) is geslaagd bij MotoJon Motorrijles!
2 Gooise rijscholen van naam aangeschreven voor een proefles, maar geen van beide gaf antwoord; waarschijnlijk genoeg inkomsten, wie weet… na even verder zoeken de site van Jon tegengekomen en hem via de site een bericht gestuurd en ‘de situatie’ uitgelegd.
Op zondagmiddag tijdens een meeting van m’n hobby (Saab) belde hij: of ik de dag erna kon. En zo geschiedde.
Gekleed in spijkerbroek en stevige schoenen bij Jon achterop naar Het Parkeerterrein. Ik kon niet bouwen op veel brommer-ervaring uit het verleden (dat sloegen wij thuis over, voornamelijk door de angst van onze moeder), dus dat beloofde nog wat.
De bijzondere verrichtingen gingen tijdens de lessen steeds beter, nadat Jon me liet zien hoe schuin je met ’n ‘fiets’ kan. En ja, dan in de spits naar Amsterdam-ZO voor de bijzondere verrichtingen. Wel in één keer gehaald, maar met natte hakken over de sloot, naar mijn idee. Jon vond dat maar onzin: ‘je hebt het gehaald, dus wat zeur je nou’, was de strekking van zijn reactie en ook die van mijn collega’s.
En dan verder voor het 2e examen. Commentaar dat ik tijdens de lessen vaak hoorde: beetje doorrijden, Piet-Hein, je zit niet in de bus. En: ‘we hebben de 130 niet aangetikt’, en ‘waarom haalde je dat Fordje niet effe in, je had een vrije rijstrook naast je’, nadat we over de snelweg van Baarn naar Eemnes reden en achter Oma bleven hangen. Maar ook: ‘dat ziet er netjes uit, prima, prima’ en ‘ik vind dat we een mooi ritje neerzetten, zo met ons 3-en’.
Na de winter 2013-2014 die geen winter was, het lessen weer opgepakt. Tijdens mijn lesstop van gedachten gewisseld met motorrijdende (oud-)collega’s over wat ik ‘structureel te hard rijden’ vond. Ze hebben die gedachte uit mijn hoofd gepraat: ‘het is niet structureel te hard rijden’, maar ‘wegrijden bij het gevaar en naar ruimtes toe rijden’. Maar op een moment viel ik weer terug op mijn oude gedachte, en heb toen verdere lessen en examen (dat al vast stond) afgeblazen.
Maar toch, he… 19 september 2014 kwam steeds dichterbij. Dat was de datum dat AVB verliep. En dan ga je denken. ‘het is toch van de bezopene dat ik nu, in het zicht van de haven (in mijn geval rijbewijs A-ongelimiteerd) zou stranden en het niet op zijn minst probéér om het te halen’. Dus weer contact opgenomen met Jon voor de vervolglessen en het examen. Tot op het laatste moment geblunderd met kijken en uitvoegen (achter een camper waar geen ruimte was), maar op het examen tòch laten zien aan de examinator dat ik kan motorrijden, of dat het erop lijkt…
Terug op het examencentrum was meteen duidelijk dat ik geslaagd was want de examinator stak bij de tafel direkt zijn hand uit, maar maakte (terecht) nog wel een opmerking over het door oranje rijden.
Eigenlijk begint het motorrijden nu pas. Het was (en is) altijd ontspannen en flexibel lessen bij Jon. Zeurt ook niet als je een sms verkeerd leest en daardoor een les niet door kan gaan. Dat is bij andere rijscholen wel anders. Waar je bij Jon voor moet oppassen: zijn ‘waarom?’-vragen waar je een antwoord op wil proberen te geven (maar wat niet altijd lukt), en zijn ogen, want hij ziet a l l e s!
Maar uiteindelijk leidt het tot steeds beter motorrijden. en daar gaat het om!
Jon, bedankt voor je geduld en wijsheid om me het motorrijden te leren. Ik zal je commentaar en de sonore, geruststellende brom van je motor-uitlaten missen. We zwaaien! En ik ben benieuwd wat jij van rijbewijs D bakt!
Piet-Hein Schlimme