Eigenlijk begint dit korte verhaal in mei 2008 tijdens een bedrijfsuitje. Motorcrossen. Nooit een brommer van dichtbij gezien maar de uitleg was simpel genoeg: gas rechts, koppeling links, voorzichtig met de remmen. Hoe moeilijk kan het zijn?
Na ca. 200 meter op de Kawasaki 125 CC lag ik op mijn rug met een gebroken sleutelbeen. Dit doen we dus nooit meer!
2016. Dochter komt terug van een kleine twee jaar in Bonaire, met een Bonairiaans motorrijbewijs. Dat wordt in Nederland zonder meer omgezet naar een A-rijbewijs. Een motor is geen bromscootertje, dus een paar rijlessen om dat bij te scholen zijn geen luxe.
Een goede vriend stuurt haar door naar Jon. Paar lessen op de parkeerplaats, dan op de weg. Weinig later ga ik met Ingrid mee wanneer zij een motor gaat kopen. Dat meisje op een motor ziet er heel vertrouwd uit. Eigenlijk lijkt mij dit toch ook wel leuk.. Een soort jeuk..
Proefles. Meteen geweldig. 200 kg, 600 CC. Geeft niet. Stuurt best makkelijk door de pionnen. Die kunnen trouwens gelukkig niet stuk. De motor helaas wel (sorry nog Jon), maar dat was snel weer gefixt.
Dan het rijbewijs halen, een toestand op zich! Drie examens moeten gehaald (en daar was ik vroeger echt slecht in). Theorie ingekopt. Voertuigbeheersing: normaal wel, maar niet tijdens het examen. De tweede keer wel.
De lessen in het verkeer zijn best pittig. Steeds krijg je weer iets meer om op te letten, waardoor het steeds meer op motorrijden gaat lijken. In mijn helm heb ik alles wel gehoord: "vergeet niet even om te kijken", "mooi gedaan", "doe je dat in de auto ook zo?" "58 is een hele mooie snelheid" en: "naast je staat een auto die heel snel kan optrekken (Tesla). Maar wij kunnen ook best snel optrekken..". Leuke dingen zijn dat.
Toen de tips en trucs een beetje op waren werd het tijd voor het laatste betaalde ritje. Voor het examen verkeersdeelname weet ik niet wie zenuwachtiger was: Jon of ik! Jon is -terecht- trots op zijn slagingspercentage. Voor mij betekent een examen meer vooral niet rijden deze zomer. Om de spanning er wat uit te halen stelde Jon voor eerst een proef bij het CBR te doen. Precies een examen, je kunt alleen niet slagen of zakken. Het scheelde zeker.
Drie weken later was het zover: voor het examen nog een les. Wat daar mis ging is nog eens overduidelijk doorgenomen. Nog even gereden, nu goed. Het examen tenslotte: voldoende, gefeliciteerd!
Nu ga ik op zoek naar een mooi fietsje om deze zomer lekker mee rond te toeren. Bedankt Jon en zeker tot ziens!
Wolfgang Okken
Ik ben nooit zenuwachtig, Wolfgang. Ik doe maar net alsof.
Jon
Slagingspercentage verkeersdeelname in 2024 (31 examens)
93%
Slagingspercentage verkeersdeelname in 2023 (109 examens)
95%
Kijk voor het hoge slagingspercentage bij MotoJon op de CBR site.
Iurii is de laatst geslaagde rijder bij MotoJon. Gefeliciteerd!
Na ca. 200 meter op de Kawasaki 125 CC lag ik op mijn rug met een gebroken sleutelbeen.
Dit doen we dus nooit meer!
2016. Dochter komt terug van een kleine twee jaar in Bonaire, met een Bonairiaans motorrijbewijs. Dat wordt in Nederland zonder meer omgezet naar een A-rijbewijs. Een motor is geen bromscootertje, dus een paar rijlessen om dat bij te scholen zijn geen luxe.
Een goede vriend stuurt haar door naar Jon. Paar lessen op de parkeerplaats, dan op de weg. Weinig later ga ik met Ingrid mee wanneer zij een motor gaat kopen. Dat meisje op een motor ziet er heel vertrouwd uit. Eigenlijk lijkt mij dit toch ook wel leuk.. Een soort jeuk..
Proefles. Meteen geweldig. 200 kg, 600 CC. Geeft niet. Stuurt best makkelijk door de pionnen. Die kunnen trouwens gelukkig niet stuk. De motor helaas wel (sorry nog Jon), maar dat was snel weer gefixt.
Dan het rijbewijs halen, een toestand op zich! Drie examens moeten gehaald (en daar was ik vroeger echt slecht in). Theorie ingekopt. Voertuigbeheersing: normaal wel, maar niet tijdens het examen. De tweede keer wel.
De lessen in het verkeer zijn best pittig. Steeds krijg je weer iets meer om op te letten, waardoor het steeds meer op motorrijden gaat lijken. In mijn helm heb ik alles wel gehoord: "vergeet niet even om te kijken", "mooi gedaan", "doe je dat in de auto ook zo?" "58 is een hele mooie snelheid" en: "naast je staat een auto die heel snel kan optrekken (Tesla). Maar wij kunnen ook best snel optrekken..".
Leuke dingen zijn dat.
Toen de tips en trucs een beetje op waren werd het tijd voor het laatste betaalde ritje. Voor het examen verkeersdeelname weet ik niet wie zenuwachtiger was: Jon of ik! Jon is -terecht- trots op zijn slagingspercentage. Voor mij betekent een examen meer vooral niet rijden deze zomer.
Om de spanning er wat uit te halen stelde Jon voor eerst een proef bij het CBR te doen. Precies een examen, je kunt alleen niet slagen of zakken. Het scheelde zeker.
Drie weken later was het zover: voor het examen nog een les. Wat daar mis ging is nog eens overduidelijk doorgenomen. Nog even gereden, nu goed. Het examen tenslotte: voldoende, gefeliciteerd!
Nu ga ik op zoek naar een mooi fietsje om deze zomer lekker mee rond te toeren. Bedankt Jon en zeker tot ziens!
Wolfgang Okken