Geslaagd: Robin (18 jaar)

Motorrijden heeft me altijd al aangesproken. Op m’n 16e heb ik dan ook een schakelbrommer aangeschaft, veel dichter bij motorrijden kon ik immers niet komen.. Heb hiermee ontzettend veel gereden, veelal plezierkilometers. Op m’n 18e verjaardag gelijk theorie-examen gedaan. De 12 AVB oefeningen waren, vond ik, goed te doen. Ik gebruik er een aantal nog dagelijks in de praktijk! Na ongeveer 2 weken had ik al mijn AVB examen. Het erheen rijden vond ik natuurlijk helemaal geweldig, dit was een van de eerste keren dat ik de weg op ging. Omdat er file stond richting Utrecht reed Jon voorop, het invoegen op de snelweg ging even helemaal fout, gelukkig kwam het goed en ik heb mijn weg met een torenhoge hartslag vervolgd.. Eenmaal aangekomen bij het terrein begon ik hem toch wel te knijpen, dit merkte ik ook toen we voor het examen even ’n half uurtje gingen ‘inrijden’ (echt top Jon!) bij het examenterrein. Jon wist me met zijn ruime ervaring te vertellen dat ik er gewoon helemaal klaar voor was, ik heb toen de knop omgezet en alles ging weer als vanouds; prima. Het examen heb ik (met nog twee anderen) afgelegd met een positief resultaat.. Foutloos! Dit was mede dankzij de kritische opmerkingen van Jon op het oefenterrein in H’sum en zijn passie voor motoren die hij aan zijn leerlingen klaarblijkelijk laat merken. Eenmaal thuis aangekomen heb ik gelijk een staatslot gekocht vanwege die actie op de snelweg..

Toen was het tijd voor het AVD gedeelte.. Eindelijk, lekker de weg op! Het was ietwat frisjes buiten, maar dat mocht de pret niet drukken. Jon heeft zijn tijd genomen en hij zoekt de leerlingen goed bij mekaar uit, als je wat extra tijd nodig hebt voor het begrijpen van een bepaalde situatie is dat helemaal niet erg. Hij legt het op de plek zelf, in de garage of op een whiteboard graag nog eens haarfijn uit. Hij ziet bijna alles onderweg en je krijgt dan ook regelmatig complimentjes/verbeterpunten. Hoe vaak heb ik niet gehoord; “Robin, beide remmen gebruiken.. Die achterrem zit er niet voor niks!” En ik maar terugvloeken in m’n helm dat ik met mijn laarzen m’n zool aan de zijkant erop kan zetten en zo rem, maar dat had weinig zin zonder microfoontje, ach ja.. Ik heb nu in ieder geval geleerd niet zo lui te remmen (al betrap ik mezelf er nog wel eens op!). Ik vond het altijd lastig om niet even het gas open te trekken, maar Jon wijst je op alle gevaren en je kwetsbaarheid als motorrijder. Niet veel later kwam dit tot uiting, hij stuurde me bij wijze van een test een landweg op. Daar liepen een soort van gemuteerde koeien en er stonden geen hekken. De maximum snelheid was 30 km/U, ik moest me inhouden want ik wist dondersgoed hoe ik rijden moest omdat Jon mij had geleerd hoe kwetsbaar je bent. Niet veel later steekt er zo’n gemuteerde koe over, stel je voor dat ik harder had gereden dan 30km/U, die koe had gewonnen! Naast kritische krijg je ook wel droge opmerkingen door je oortje.. “Verdomme, die belgen ook altijd” of; “Ja er zat een vrouw in de auto Robin, je kan het d’r niet kwalijk nemen..”. Heerlijk! Bij bepaalde handelingen onderweg wordt je er even opgewezen dat je een AVB-examen succesvol hebt afgelegd.. Met andere woorden; gebruik je techniek. Als ik nu op mijn eigen motor rijd gaat dit allemaal op de automatische piloot. Precies zoals het hoort! Na een aantal keer uitstellen van het examen (wegens privé-redenen) mocht ik dan begin januari eindelijk op! De timing kon niet veel slechter en ik heb er ook echt respect voor hoe Jon tijd voor mij heeft vrij gemaakt. Ik wilde hem niet teleurstellen en we hebben de dag van het examen alle routes even gereden. Vervolgens naar het CBR in Bussum gegaan en na wat gekletst te hebben gingen we rijden.. Pff, wat een drama! Ik scheet alle kleuren van de regenboog, gelukkig kon ik vertrouwen op een goede opleiding en al met al was het (net) een voldoende! Gelukkig maar, ik wilde vooral Jon, en mezelf natuurlijk, niet teleurstellen.

Van de zomer ga ik lekker op vakantie naar Spanje met de motor. Daarnaast ga ik ook met wat motormaatjes (een paar keer) naar de Eifel en misschien dat ik nog eens richting de Stelvio pas ga! Ik kan hier vertrouwen op mijn goede opleiding (en wat minder op mijn Yamaha superbrik FZR600 uit 1990). Jon bedankt!


Robin Tom, Houten

Robin! Lekker, een paar keer per jaar krijg ik een natuurtalent voor m’n kiezen en m’n TRX. Jij bent er eentje van. Gelukkig had je maar een paar lessen nodig, want iedere keer met de trein vanuit Houten is niet prettig. Maar het werkt wel motiverend natuurlijk. Nooit meer met de trein vanaf nu!
Je examen werd een paar keer uitgesteld door sneeuw en ijs. Maar ook mijn pas, en veel te vroeg geboren dochtertje gooide roet in je motormaaltijd. Leuk hoe je met ons meeleefde in die tijd. Dat zullen we niet snel vergeten.
Je hebt bij je examen niet laten zien wat je waard bent, maar het was toch voldoende. Net.

Veel plezier met je FZR en hou je verstand erbij. En vertel even wanneer je in de Pyreneeen bent; wij rijden daar ook af en toe. Ik ken daar nog een leuke bocht.


Jon