Geslaagd: Ralph (44 jaar)

Motorrijden? Nee, MOTORrijden

Over een motorrijschool die niet zomaar een motorrijschool is. (Gelukkig maar).

De geur van olie en een beetje benzine, vermengd met een luchtje van te oude koffie. In een garagebox in Hilversum. Van Halen uit de speakers. Honderden motoronderdelen, vooral met Gymkhana-signatuur. Drie tot vier frisse lesmotoren en een werkplek met computer zit er ook nog tussen. Dat het past … “Hier kom je niet zomaar voor je rijbewijs A maar om te leren MOTORrijden.” En Jon dus. Hallo. Dit is wel even een ander soort lesbedrijf dan de (auto)rijschool waar ik na een sessie op een brakke CB500 snel weer ben afgestapt. (Tip: wil je leren rijden en krijg je te horen dat het wel goed komt als de instructeur in een Golf diesel wat achter je aankachelt, ga er met Ducati-tempo vandoor).

Helm op en gaan. Wie weet dacht je dat je het deze motorgekke eighties schakelbrommerpiloot snel het een en het ander bij kon brengen. Never trust a first impression ... ‘Afschuinen’, weet je nog? Waar ik meteen goede remoefeningen neerzette, bleef dat A-woord iets dat maar niet wilde doordringen. Het geheim achter het achtje en een echt goede snelle slalom hield zich verborgen en jij wist het ook even niet meer. Daar ging weer een pylon. Maar met volhardendheid kom je er toch: na een les waarbij je me bijna als een legersergant instrueerde terwijl ik om je heen draaide, gebeurde er iets. Suddenly, the penny dropped.  Het AVB-examen werd bijna een non-event, al geldt datzelfde zeker niet voor mijn eerste echte verkeersles op een bomvolle A2 tijdens de rit erheen ... Zwoegen, en reken maar dat ik blij was met de rugdekking die je samen met Arno gaf.

Verder in het verkeer. Er moest nog wel het een en ander worden gefinetuned, met name op de snelweg dus. “Waarom doe je dat nou? Je zegt dat  je al 25 jaar auto rijdt maar daar is nu niks van te zien!” Directe feedback is altijd inbegrepen bij het lespakket ... Volharden dus weer. En de examendatum 3 weekjes opschuiven voor net dat laatste stukje slijpwerk. Zo gaat het kort voor onze date met het CBR vrijwel alles zoals we het willen en hoor ik na de les hooguit wat kleine dingetjes. En dat mag wel in de krant.

Op examendag zit het even niet mee. Temperatuur cracking flags (je komt uit Lancashire …), ik ben ziekig en mijn hoofd voelt aan alsof het gevuld is met een zak watten. “Je houdt wel je kop erbij he?” Nu komt het eropaan het geleerde toch te laten zien. Beker koffie, nog een paracetamol, handschoenen aan. Een zes. Het eigenlijke behalen van het papiertje had ik graag iets glorieuzer neergezet. Maar ja, ik kwam hier toch ook niet voor het rijbewijs? (Nou ja, een beetje toch wel ...) Ik kwam hier om te leren MOTORrijden.


Ralph Fischer