Het begon allemaal toen mijn broer de Tomos 4TL van mijn oom kreeg. Hij was 15 en ik 9. Ik mocht er natuurlijk toen nog niet op rijden van onze ouders. Een jaar later kocht hij een saaie scooter waarmee hij op vakantie ging naar Zuid-Frankrijk. Ik was hartstikke jaloers! Gelukkig mocht ik af en toe stiekem op die scooter (Yamaha Neos) rijden.
Toen was de stap naar de schakelbrommer natuurlijk ook snel gemaakt. Rond m’n 15e probeerde ik wheelies te trekken op deze prachtige oldtimer en toen ik 16 was haalde ik meteen mijn brommercertificaat.
Mijn motorrijbewijs daarentegen, heeft lang op zich laten wachten. Ik ben nu 29 maar heb hem na lang twijfelen (mijn ouders waren geen voorstander) gehaald. Ik moest wel, ik wilde het immers al sinds ik op de Tomos stapte!
Voordat ik twee maanden terug mijn rijbewijs heb gehaald had ik al wel een aantal keer motor gereden in Azië. Daar doen ze niet al te moeilijk daarover… Nu ik mijn rijbewijs heb, zie ik in hoe ontzettend onverantwoord dat was! Met mijn toenmalige vriendin achterop hebben we fantastische tochten gemaakt door de bergen, rijstvelden, door tropische regenwouden etc. De wegen waren vaak uitzonderlijk slecht. En dat alles zonder ervaring en in onze korte broek, hempje en pothelmpje!
Nu ik mijn motorrijbewijs heb, heb ik er ook meteen goed gebruik van gemaakt. Ik ben meteen Amerika gegaan waar ik een week lang op een Triumph Bonneville T100 heb rondgereden. Van Los Angeles naar Las Vegas (het was 46 graden, wat zeer extreem was in mijn zwarte motorbroek, zwarte leren jas, zwarte laarzen en zwarte dichte helm). Vanaf Las Vegas door Death Valley en de coole bergen in; Yosemite National Park. Vanaf daar via het Sequoia National Park naar de kustweg en naar beneden terug naar Los Angeles. Fantastisch was het! Het leukste was in de bergweggetjes proberen mooie bochtjes te maken. Wel voorzichtig, met die afgronden.
Eenmaal thuis stond het langdurige project weer op me te wachten: Van een Honda CBX750F ben ik een caféracer aan het maken. Ik heb wel één ding geleerd: het is nogal dom om als basis een motor van €275,- te gebruiken… Maar na het een en ’t ander te hebben vervangen en vooral heel veel eraf te hebben gehaald, is hij bijna rijdend! Nog wat finishing touch, even wat grotere sproeiers erin, en gaan! Ik kan niet wachten om weer op vakantie te gaan met de motor. Want dat is toch wel waar ik uiteindelijk mijn rijbewijs voor heb gehaald.
Floris Verweij
Slagingspercentage verkeersdeelname in 2024 (31 examens)
93%
Slagingspercentage verkeersdeelname in 2023 (109 examens)
95%
Kijk voor het hoge slagingspercentage bij MotoJon op de CBR site.
Iurii is de laatst geslaagde rijder bij MotoJon. Gefeliciteerd!
Ik mocht er natuurlijk toen nog niet op rijden van onze ouders. Een jaar later kocht hij een saaie scooter waarmee hij op vakantie ging naar Zuid-Frankrijk. Ik was hartstikke jaloers! Gelukkig mocht ik af en toe stiekem op die scooter (Yamaha Neos) rijden.
Toen was de stap naar de schakelbrommer natuurlijk ook snel gemaakt. Rond m’n 15e probeerde ik wheelies te trekken op deze prachtige oldtimer en toen ik 16 was haalde ik meteen mijn brommercertificaat.
Mijn motorrijbewijs daarentegen, heeft lang op zich laten wachten. Ik ben nu 29 maar heb hem na lang twijfelen (mijn ouders waren geen voorstander) gehaald. Ik moest wel, ik wilde het immers al sinds ik op de Tomos stapte!
Voordat ik twee maanden terug mijn rijbewijs heb gehaald had ik al wel een aantal keer motor gereden in Azië. Daar doen ze niet al te moeilijk daarover… Nu ik mijn rijbewijs heb, zie ik in hoe ontzettend onverantwoord dat was! Met mijn toenmalige vriendin achterop hebben we fantastische tochten gemaakt door de bergen, rijstvelden, door tropische regenwouden etc. De wegen waren vaak uitzonderlijk slecht. En dat alles zonder ervaring en in onze korte broek, hempje en pothelmpje!
Nu ik mijn motorrijbewijs heb, heb ik er ook meteen goed gebruik van gemaakt. Ik ben meteen Amerika gegaan waar ik een week lang op een Triumph Bonneville T100 heb rondgereden. Van Los Angeles naar Las Vegas (het was 46 graden, wat zeer extreem was in mijn zwarte motorbroek, zwarte leren jas, zwarte laarzen en zwarte dichte helm). Vanaf Las Vegas door Death Valley en de coole bergen in; Yosemite National Park. Vanaf daar via het Sequoia National Park naar de kustweg en naar beneden terug naar Los Angeles. Fantastisch was het! Het leukste was in de bergweggetjes proberen mooie bochtjes te maken. Wel voorzichtig, met die afgronden.
Eenmaal thuis stond het langdurige project weer op me te wachten: Van een Honda CBX750F ben ik een caféracer aan het maken. Ik heb wel één ding geleerd: het is nogal dom om als basis een motor van €275,- te gebruiken… Maar na het een en ’t ander te hebben vervangen en vooral heel veel eraf te hebben gehaald, is hij bijna rijdend! Nog wat finishing touch, even wat grotere sproeiers erin, en gaan! Ik kan niet wachten om weer op vakantie te gaan met de motor. Want dat is toch wel waar ik uiteindelijk mijn rijbewijs voor heb gehaald.
Floris Verweij