Sinds ik op mijn veertiende m'n nekverdraaide toen een gifgroene CBR kwam langsscheuren, wil ik zelf kunnen motorrijden. Achterop reed ik vaak, maar zelf rijden was lange tijd te kostbaar. Afgelopen januari staarde ik voor de zoveelste keer naar een motorrijder, en realiseerde ik me ineens dat ik het me nu wel kon veroorloven om les te nemen. Bij een motorzaak in de buurt informeerde ik of ze nog een leuke rijschool kenden, en een uurtje later stuurde ik een mailtje naar Jon. Ik weet nog of ik me afvroeg wanneer het motorseizoen zou beginnen - het vroor nog best. Eind van dag had ik een berichtje terug: of ik komende woensdag tijd had voor de eerste les.
Achteraf heb ik vreselijk gelachen om mijn eerste ritjes op de weg: ik zag Jon ver voor me heel klein worden toen ik (bij de rijschool om de hoek) voor het eerst - en met 30km/u - de heuvel af reed, in m'n oor Jon kalmpjes: 'Beetje gas bij Karin, de auto's achter je willen ook verder'. En om die eerste keer op de snelweg, met vrieskou, open vizier en tranen in m'n ogen voor het eerst naar een vaartje van 100 km/u... Ik was zo verstijfd van adrenaline dat ik m'n stuur niet durfde los te laten; ik heb alleen heel hard 'nee' geschud toen Jon zei dat ik best een hand mocht loslaten om het kleppie dicht te doen. Jon na afloop: 'Was leuk hè? Je hebt het goed gedaan.'
Wonderlijk, en superleuk om te bemerken, dat je best snel een totaal nieuwe vaardigheid (ik had nog nooit brommer gereden), binnen enkele maanden onder de knie kunt krijgen.
Dat Jon vaak meldt wat je goed doet - en niet alleen wat je nog moet verbeteren - helpt daarbij.
Wat trouwens meteen aanwezig was, is de pret die ik heb in motorrijden. Vanaf het eerste klunzige moment op de parkeerplaats, wist ik dat ik het echt zo leuk vond, als ik tevoren hoopte. En dat is alleen maar toegenomen, met de handigheid en het zelfverzekerd rijden.
Jon is motorfan puur sang en straalt dat ook uit: jou leren rijden is zijn ding, en dat hij daarbij zelf de hele dag mag rondrijden, lijkt een zeer prettige bijeenkomst.
De examens waren voor mij geen feest - gevalletje examenvrees - maar Jon plande pas praktische examens in toen ik meer kon dan je nodig hebt om te slagen. Daardoor ben ik in één keer geslaagd; op mijn verzoek heb ik wel een proefexamen gedaan voorafgaand aan het verkeersexamen - en dat was ook geen probleem.
Heel veel dank Jon, voor je geduld en je aanstekelijke passie voor je werk.
Karin Postelmans
Slagingspercentage verkeersdeelname in 2024 (31 examens)
93%
Slagingspercentage verkeersdeelname in 2023 (109 examens)
95%
Kijk voor het hoge slagingspercentage bij MotoJon op de CBR site.
Iurii is de laatst geslaagde rijder bij MotoJon. Gefeliciteerd!
Afgelopen januari staarde ik voor de zoveelste keer naar een motorrijder, en realiseerde ik me ineens dat ik het me nu wel kon veroorloven om les te nemen. Bij een motorzaak in de buurt informeerde ik of ze nog een leuke rijschool kenden, en een uurtje later stuurde ik een mailtje naar Jon.
Ik weet nog of ik me afvroeg wanneer het motorseizoen zou beginnen - het vroor nog best. Eind van dag had ik een berichtje terug: of ik komende woensdag tijd had voor de eerste les.
Achteraf heb ik vreselijk gelachen om mijn eerste ritjes op de weg: ik zag Jon ver voor me heel klein worden toen ik (bij de rijschool om de hoek) voor het eerst - en met 30km/u - de heuvel af reed, in m'n oor Jon kalmpjes: 'Beetje gas bij Karin, de auto's achter je willen ook verder'. En om die eerste keer op de snelweg, met vrieskou, open vizier en tranen in m'n ogen voor het eerst naar een vaartje van 100 km/u... Ik was zo verstijfd van adrenaline dat ik m'n stuur niet durfde los te laten; ik heb alleen heel hard 'nee' geschud toen Jon zei dat ik best een hand mocht loslaten om het kleppie dicht te doen.
Jon na afloop: 'Was leuk hè? Je hebt het goed gedaan.'
Wonderlijk, en superleuk om te bemerken, dat je best snel een totaal nieuwe vaardigheid (ik had nog nooit brommer gereden), binnen enkele maanden onder de knie kunt krijgen.
Dat Jon vaak meldt wat je goed doet - en niet alleen wat je nog moet verbeteren - helpt daarbij.
Wat trouwens meteen aanwezig was, is de pret die ik heb in motorrijden.
Vanaf het eerste klunzige moment op de parkeerplaats, wist ik dat ik het echt zo leuk vond, als ik tevoren hoopte. En dat is alleen maar toegenomen, met de handigheid en het zelfverzekerd rijden.
Jon is motorfan puur sang en straalt dat ook uit: jou leren rijden is zijn ding, en dat hij daarbij zelf de hele dag mag rondrijden, lijkt een zeer prettige bijeenkomst.
De examens waren voor mij geen feest - gevalletje examenvrees - maar Jon plande pas praktische examens in toen ik meer kon dan je nodig hebt om te slagen. Daardoor ben ik in één keer geslaagd; op mijn verzoek heb ik wel een proefexamen gedaan voorafgaand aan het verkeersexamen - en dat was ook geen probleem.
Heel veel dank Jon, voor je geduld en je aanstekelijke passie voor je werk.
Karin Postelmans